სიყვარულით გამოწვეული ტანჯვა,ერთი მხრივ,სულს მიწრთობდა და თავდაჯერებულ ადამიანად მაქცევდა,მეორე მხრივ კი ჩემს ცნობიერებას მთლიანად იპყრობდა და ჩემს მეორე ნაწილს ლოგიკურად მოქცევის საშუალებას არ აძლევდა.თუკი ადამიანი დიდი ხნის განმავლობაში ჩემსავითაა შეყვარებული,კარგად იცის რომ,მცდარი ლოგიკისა და ქმედებების ბოლო აუცილებლად იმედგაცრუებაა.რადგანაც, რაც დრო გადის,საკუთარ შეცდომებს უფრო ნათლად ხედავ და ამ დროს,ვნების საპირისპიროდ,ლოგიკა ყველაზე ცუდ დღეებშიც კი აღარ ჩუმდება და პატიოსნად და შეუბრალებლად გვიჩურჩულებს, ,,ჩვენს საქციელთა უმეტესობა მხოლოდ იმ შედეგს მოგვიტანს ,რომ სიყვარული და მასთან ერთად ტკივილიც მოგვემატებაო”
,,უმანკოების მუზეუმი”
ორჰან ფამუქი
smartestblog 